AS VIUDAS DOS VIVOS I AS VIUDAS DOS MORTOS.- POESIAS DE ROSALÍA CASTRO- PRA A HABANA

                 


                                                              PRA HABANA



                                  Venderonlle os bois,
                            venderonlle as vacas,
                             o pote do caldo
                            i a manta da cama.
                                  Vendéronlle o carro
                            i as leiras que tiña;
                            deixárono soio
                            ca roupa vestida.
                                   "María eu son mozo,
                             pedir non me é dado;
                              eu vou polo mundo
                              pra ver de ganalo.
                                     Galicia está probe
                              i á Habana me vou...
                              ! Adiós,adiós, prendas
                              do meu corazón!".